“Hmmmmph! Natawa ako rito at tumayo na rin. Pinay Walang aagaw,” pabirong sabi ni Mario at ginulo nito ang aking buhok. Nang matapos ay inutusan niya akong inumin ito sa harap niya. “Ahhhhhh! Gusto ko sanang pumunta ngayon sa mall kaso may gagawin pa pala akong schoolworks. “Hmmmmph! “Dad, si tito po?”
Ibinaba ni dad ang kanyang kape at sumagot. Hingal na hingal kami pareho. Itinapis na ni tito ang bath towel at lumabas na nga ng kwarto. “Tito naman!”
Napatingin ako sa seryoso niyang mukha. “Next time ulit.”
“Whatever.”
Inubos ko na lamang ang Sunday night sa paghiga at pagtulog. “Nagseselos ka ba?” nakangiti kong tanong. “Okay, fine.”
Natapos agad kumain si tito at iniwan na ako nito sa dining area. Nagulat na lamang ako nang bigla niya akong yakapin. It’s 7:48 am. Tila ba musika sa aking pandinig ang kanyang pag-ungol. Maya-maya pa’y lumabas na rin si tito sa cr. Ohhhhh!”
Nang binanggit niya ang pangalan ni Mario ay mas nag-init ang aking pakiramdam. Hindi ko napansing may umupo sa aking tapat at sumabay rin sa pagkain.
