Inilatag ko ang aking katawan sa damuhan at doon ay pinagmasdan ang paghari ng kadiliman sa sangkalupaan. Pinay Unti-unting bumagal ang pagtahip ng aking dibdib hanggang sa dalhin ako nito sa isang mahimbing na pagtulog. Alam niya ang bawat proseso sa paggawa ng parol gamit ang mga recycled straw. Hindi ko alam kung sa kabila ng harang na iyon ay mahahanap ko ang pagbabalik ng pag-asa’t paniniwala sa Kaniya. Inihakbang ko ang aking mga paa’t unti-unti itong nilapitan ngunit bigla itong tumalikod at ikinumpas ang isang kamay. Nang makita nila akong gising ay agad nila akong nilapitan. Ngunit, sa kabila nito’y may isang taong pilit na dumidikit sa akin – si Alizee, isang dalagang may kakulangang makakita. Sino ba ang malulugmok sa pagkakalubog, ikaw ba… tayo ba? Sa paraan ng pagkumpas ng mga kamay nito’y ipinarating nito ang isang pagbati. Huy babae, madaming mas masayang gawin habang naririto ka kaysa sa magsintir ka sa buhay na mayroon ka.” ang dagdag na panenermon nito. Iwinaksi ko ang lahat ng pag-iisip, nilinis ang kaninang tila nangangalawang na isip.
